Nel 40 aniversariu de la Declaración Universal de los Drechos de los Animales asoleyada en París, aprobada pola Lliga Internacional delos Drechos de los Animales, aprobada darréu pola UNESCO y la ONX; pue afitase que ye la primer vegada que los animales son consideraos suxetos a protexer pola llei fecha pola nuesa especie. Nella dizse que considerando que la educación ha d'enseñar, dende la neñez, a güeyar, pescanciar, respetar y amar a los animales. Sopeléxase nel testu lo que vien darréu:
Considérase: que tolos animales tienen los mesmos drechos a la esistencia, ameriten respetu per parte del home, nun han sometese a malos tratos, los animales xabaces tienen drechu a siguir viviendo nel so mediu natural, a caltener condiciones de vida y llibertá propies dela so especie, a acompañalos tola so vida, llimitación del so tiempu de trabayu, drechos incompatibles cola esperimentación qu'arreye sufrimientu físicu o síquicu, que nun carezan ansiedá o dolor, nun han ser esplotaos pal esfrute del home, nun puen matase ensin una sida, la muerte de munchos animales consideraráse xenocidiu, un animal muertu ha tratase con respetu, han ser defendíos por llei neto que los de los seres humanos.
El Congresu español aprobó por unanimidá, anque entá nel 2017, que «los animales son xurídicamente seres vivos dotaos de sensibilidá y non coses», lo mesmo qu'Alemaña, Austria, Francia, Suiza y Portugal, dicá esi momentu.
En setiembre del añu pasáu, cellebróse'l I Congresu de Drechu y Proteición Animal y hebo la mayor manifestación en defensa delos drechos de los animales na hestoria d'España. Son ñicios d'un cambéu na cultura social haza una mayor sensibilidá pa coles condiciones de los animales y el respetu merecíu como seres vivos.
Lo que taba nel Códigu Penal dende l'añu 2003, inxirióse nel Códigu Civil, nel sen del Tratáu de Furrulamientu de la Xunión Europea, que nel so artículu 13, «reconoz a los animales como seres sintientes, ye dicir, seres dotaos de sensibilidá». Asina, el Congresu aprobó por unanimidá na fin d'añu la reforma de la llei pa que los animales dexen de ser xurídicamente coses. D'esta miente, podrá decidise quien los lleva nos divorcios y nun sedrán embargaos coles viviendes.
Ábrese un camín llargu tiempu esperáu polos defensores del bientar animal pa qu'èsti seya más efeutivu nun estáu onde la tradición de gran parte del so territoriu ye xustamente la contraria. La del maltratu y l'usu cosificáu del restu d'animales non humanos. Una tradición de sieglos qu'entá güei sosprende en dalguna fiesta (sobremanera na mal nomada «nacional») o mesmamente na forma d'empobinase a los animales.
Les asociaciones cíviques, naturalistes, ecoloxistes y animalistes, tienen gran parte del méritu na concienciación de la sociedá pa qu'eche a andar un nuevu camín. Esi nel que los humanos convivan de mou afayadizu col restu de seres sintientes que-y acompañen na sienda d'una mayor empatía colos nuesos compañeros na vida, seyan domésticos o xabaces.
Agora hai un llugar llegal pa toles creatures nel únicu planeta vivu conocíu.