Fai unos 15 años, el premiu Nobel de Química Paul Creutzen daba anuncia d?un nuevu términu: antropocenu. Ello ye que dellos xeólogos camienten que l?actividá humana ye tan importante nel planeta que xeneró una nueva era xeolóxica. Dellos científicos, xeólogos, paleontólogos, antropólogos y arqueólogos proponen esti añu na revista Science, el so aniciu al rodiu 1800, nel que la población algamó los 1000 millones d?habitantes y los niveles de CO2 xorrecieron pola quema de combustibles fósiles na revolución industrial. Una de les carauterístiques más impautantes ye la perda de biodiversidá y el calecimientu global qu?arreya la deforestación. El desaniciu d?especies na dómina del cambéu climáticu ye de 100 a 1000 vegaes más rápida qu?enantes. L?aumentu del nivel de la mar en dellos metros yá entamó y sedrá clave cola fusión del xelu de Groenlandia y los polos. El 75% de la superficie non xelada del planeta nun ta nel so estáu orixinal pola mor de l?aición del home, colos nuevos materiales que xenera: el formigón, l?aluminiu y les cantidaes de basoria plástica son pergrandes. La distopía yá ta equí y paez irreversible. Too ello agraváu pol índiz de radiación d?orixe nuclear. Por exemplu, n?Asturies les estaciones nun son les que yeren. Prevése, nesti sieglu, un incrementu d?ente 2 y 5 graos na temperatura, hai un amenorgamientu de les precipitaciones na primavera y nel branu, recula la llinia de costa, hai colonización d?especies mediterránies, y reduzse?l mantu de ñeve nes montañes asina como la humedanza rellativa y la ñubosidá nel branu. Too paez indicar que la humanidá ye un axente tresformador del planeta dempués de 4500 millones d?años d?hestoria de la Tierra. La sobrevivencia de la vida na Tierra como la conocemos güei escurez el so futuru. La voluntá de los gobiernos d?aparar el cambéu climáticu y el comportamientu individual que diz reduz, recicla, reutiliza o usa los tresportes públicos, fadrán de termómetru de la (entá non oficial) nueva era xeolóxica. L?antropocenu entamáu va dos sieglos y encontiáu polos efeutos de los más de 7000 millones d?humanos, cifra algamada esta década, puen finar cola vida. La consecuencia ye evidente, si l?home nun pon la intelixencia al so serviciu como especie a llargu plazu, en cuenta d?un consumismu qu?escosa los recursos naturales y, poro, provoca les guerres nos países probes pol accesu a les materies primes.