Les rellaciones ente muyeres y homes ye ún de los más llargos rellatos reales inacabaos. Dende'l vocabulariu, a les sanciones por violencia de xéneru, constitúi l'etenru alderique en toles sociedaes. Magar que nos caberos tiempos seya más visible nuna sociedá tradicionalmente católica y patriarcal como la nuesa.
La igualdá ye lo que gueta'l movimientu feminista qu'acaldía tien más puxu.
Hestóricamente, la discriminación haza la muyer foi un fechu universal qu'entá carecen en ciertes cultures. Llegalmente, n'España, la igualdá llogróse na Constitución de 1978.
Anque la igualdá real entá ta lloñe d'algamase. La socialización reproduz costumes discriminatories como normales, como la fienda salarial. Qu'arreya una menor cantidá económica pa les muyeres en igualdá de puestu llaboral.
La hestoria de la Humanidá caltuvo la creyencia xeneral normalizada del rol femenín asociáu y llimitáu les sos funciones al ámbitu familiar. Nun hai d'escaecer el llabor realizáu por munches grandes personalidaes y científiques como la filósofa Hipatia d'Alexandría, la matemática Ada Lovelace, la física Marie Curie, la bioquímica asturiana Margarita Salas, y munches otres inventores de preseos de cotidián como la xerra circular, les señales lluminoses marítimes, el Monopoly, el llimpiaparabrises, la escalera d'incendios, el sistema de refrixeración, el típex, los xilecos antibales, el llibru lletrónicu, la pintura insecticida, los pañales, el cubu de basoria con pedal y la calculadora. Que mizcu a mizcu, van faciéndose más visibles y exemplos de muyeres apaecen nos llibros de textu, anque tovía son escosos.
El sexu ye una entidá física, na qu'hai diferencies. Pero otra cosa ye la igualdá de los xéneros, que ye un drechu irrenunciable, magar queda un llargu camín pa facela realidá. Los medios de comunicación paecen tar inda ayenos a esto. La publicidá sexista ye una amuesa d'ello. Fomenta los roles tradicionales, iguala la belleza al ésitu, pon personaxes femeninos n'inferioridá, presenta'l cuerpu de la muyer como un oxetu, y a les muyeres como persones emocionalmente inestables.
Pero'l trabayu compartíu nel llar, ye otra pata del tayuelu que cimbla d'una tema ensin fin a la que se pue poner igua con voluntá d'equilibriu nes rellaciones familiares.
Agora que ñaz a escala mundial la resistencia a esti prexuiciu entama una nueva dómina na que se planteguen les cuestiones como fuercies del poder establecíu que fai falta camudar pal desendolcu de les capacidaes femenines.
Como la de la paridá nes cuotes, que namái esiste nes llistes eleutorales. Los países más avanzaos nesi sen de la igualdá son los qu'obliguen a empreses ya instituciones a respetar les cuotes al 50%. Nun vaiga pasar como la multa empobinada a l'alcaldesa de París, Anne Hidalgo. Too por nun cumplir la llei al tener más conceyales femenines que masculines, nuna sociedá na que la organización al aviesu ye la norma tradicional de facer les coses. La que se quier camudar coles lleis d'igualdá.
No cincante a los estereotipos masculinos y femeninos, en rellación a les profesiones. N'ocasiones, asignamos automáticamente a los homes profesiones con cualidaes de valentía, riesgu o seguru de sí mesmu. Y a les muyeres, otres profesiones: maternal o cuidadores. Asína profesiones como mayestres, enfermeres o azafates paecen correspondeles.
Ta rellacionáu colos estereotipos con que la sociedá mos inflúi. Y nun dexa la visibilidá necesaria a les muyeres. Esto ye un argumentu más pa utilizar el llinguaxe inclusivu en tolos ámbitos de la nuesa vida personal. Ye fundamental que tolos seutores públicos tomen exemplu. Y sobremanera, nes redes sociales, onde la difusión del mensaxe multíplicase fácilmente. Así como na televisión, los anuncios, y tolos medios de comunicación. Y avanzar xunto con otres entidaes, como la RAE pa dar l'impulsu necesariu pa la utilización d'esi llinguaxe inclusivu.