La cuestión ye gastu militar versus gastu covid.
Medra'l primeru, mientres medra feble'l segundu énte la cada vegada mayor pandemia, pesie al aumentu d'un 75% na Sanidá. Ello reflexa l'orde de prioridaes qu'inclina la balanza haza l'inútil esfuerciu bélicu, cuando la guerra de verdá de la Humanidá presente ye escontra'l covid-19. Esi andanciu que xorrez y dexa más de 430 finaos y cuasi 12.000 infestaos nesti pequeñu país verde (a 31 d'ochobre).
La tendencia de l'amenaza sanitaria va a más. Mentanto ye evidente que nin Asturies, nin España nun van lluchar militarmente escontra otros pueblos.
La prioridá mundial ye l'andanciu. Frenar les curves. Baxales y controlales. La xente ye lo que pide. Más seguranza na salú de cotidián. Non más armes preventives pa un enemigu invisible. Más sanitarios y menos vehículos acorazaos y aviones de combate.
Diz la OTAN que gastamos menos n'armamentu de lo debío.
Diz la OMS qu'hai d'invertir más na pandemia qu'aflixe a tolos países del mundiu. Sacante pequeñes islles del Pacíficu como Samoa o Vanuatu. Ventaxes de ser territorios tan aisllaos como bien controlaos nidiamente nes entraes y salíes.
Hai agora una oportunidá, que pal mal del sieglu XXI hai solución del sieglu XXI.
Porque la vacuna que va surdir seya bien común.
Amosar esi plus d'intelixencia na proteición de la nuesa especie sedría un precedente pa otres malures por venir. Munches lligaes al cambéu climáticu que punximos en marcha va un tiempu y qu'agora faise presente tamién en tol globu terráqueu.
Aprovechemos esa oportunidá internacional, pa un cambéu real del destín de la especie. Que'l potencial autodestructivu amenorgue, en cuenta de medrar. Y que'l potencial curativu xorreza per dayuri.
Asina, muyeres y homes del planeta treslladaríen a los fechos tantes declaraciones d'intenciones sopelexaes haza un futuru meyor.
Que torgue la llinia degradativa de tantos indicadores de la salú del planeta. Quiciabis llogremos d'esta miente una sobrevivencia llarga y de bona calidá nelli.