Europa foi nomada asina per primer vegada fai 3000 años. De mou que ye muncho más antigua que les sos naciones. La so xunión caltendría la fuercia del continente y la so diversidá. Europa, amás exerció del so orixe un focu universalizante empobináu al xéneru humanu. Tampoco nun ye un aparatu modernu, económicu o políticu, sinón que ye un idegal milenariu dende l’antigua Grecia. Atoparemos a Europa faciendo por ella, non nel sen del mercáu sinón nel de los sos xenios universales.
El primeru que punxo'l nome a Europa foi'l griegu Hesíodu nel añu 900 enantes de la nuesa era. Afitó que yera una diosa oceánida. Y el primer argumentu como xunidá y sentíu d'europeos que la defenden foi na dómina del Imperiu carolinxu, col que'l Reinu d'Asturies caltuvo rellaciones.
La llingua asturiana ye milenaria. Surdida del estáu más antiguu de la Península Ibérica. La xunidá na diversidá europea de la que somos parte entá nun se respeta nesti llau del continente. Entá nun se cumplen los drechos llingüísticos que puxen pola oficialidá del nuesu idioma, nuna nidia discriminación coles otres autonomíes con llingües propies.
Europa apúrremos ferramientes como la Carta Europea de les Llingües Rexonales o Minoritaries. N'Europa hai 40 millones de falantes de les 30 llingües minorizaes na Xunión Europea según la UNESCO. Nesta carta nel so artículo 7, reconozse'l drechu «d'una aición resuelta pal fomentu de les llingües minoritaries col envís de salvaguardales», asina como «la facilitación y fomentu del emplegu oral y escritu na vida pública y privada», «la provisión de formes y medios afayadizos d'enseñu y estudiu de les llingües minoritaries en tolos niveles».
La Declaración Universal de los Drechos Humanos o la Declaración Universal de los Drechos Llingüísticos tamién protexen a les llingües minorizaes. Asina la primera diz nel so artículu 19 que «tou individuu tien drechu a la llibertá d’opinión y espresión» mentes que la segunda reconoz en detalle’l significáu de falar na llingua propia de les comunidaes minorizaes.
Europa encamienta al gobiernu asturianu dende múltiples instancies (como la de recién d'ELEN), a la Declaración d'oficialidá del asturianu, preséu fundamental pa la so sobrevivencia. La Xunta Xeneral cumpliría meyor la so función si nun se prohibiera l'usu de la nuesa llingua na so sé y atendiera al llema: seyamos más europeos respetando los nuesos drechos como asturianos, cultural y llingüísticamente.
Xuntemos d'esti mou, en mayu, la cellebración del Día d'Europa col Día de les Lletres Asturianes, qu'estrena Premiu Nacional de Lliteratura Asturiana, nuna pallabra: Oficialidá.