Entá n'Asturies somos un pocu más d'un millón. Magar que los estudios demográficos predicen que non per munchu tiempu. L'INE (Institutu Nacional d'Estadística) apunta una perda'l 10% la población nos vinientes 15 años. El mayor porcentaxe del Estáu, que, pela cueta ganaría un millón de ciudadanos más. Van 10 años siguíos de perda de población. Esceicionalmente, Uviéu ye'l conceyu que más xube'l so númberu d'habitantes.
Anque'l marcu européu va na mesma direición, yá que nel 2014 foron dolce los estaos con perdes poblacionales, afitando les diferencies Este/Oeste y Norte/Sur.
Les sides cimeres son el menor accesu a la educación, les oportunidaes llaborales, xunto les dificultaes nel accesu a servicios públicos, tresporte y a la sanidá. D'otra miente, los desastres ñaturales y el cambéu climáticu van tener mayor impautu na distribución de la población nel futuru.
N'Asturies, la baxa tasa de natalidá, la emigración xuvenil y la falta d'oportunidaes de trabayu, abulten los fechos clave d'esti problema de despoblamientu. Son les cifres d'un país milenariu, avieyáu nestos tiempos, que tien d'aguantar l'amenorgamientu pa la so continuidá hestórica. Cifres qu'inclusive puxaron a l'aición d'oficiu del Defensor del Pueblu escontra la Conseyería de Presidencia por atentar escontra drechos fundamentales nes midíes que llevaron al despoblamientu de les cuenques mineres.
Si bien, tan fechos asgaya d'análisis de la situación problema. ¿Cuála ye la gueta de soluciones? Nel intre, pue camentase la necesidá d'una intervención sociocultural que faiga un analís fondu de la realidá «del territoriu rural» onde se pretenda incidir. Esto arreya la necesidá d'aprosimanos a los elemenos y variables que configuren esti entornu concretu de la realidá territorial pa puxar pol so dinamismu. Los resultaos daríen los aportes culturales dalos que faen falta pa puxar pol desendolcu efeutivu de la intervención naguada.
Nun podemos falar de territoriu ensin tener en cuenta a la comunidá que interaiciona nel mesmu. Pa ello precísense delles perspeutives: l'ámbitu xeográficu (espaciu rural catalogáu como talu), la perpeutiva ecolóxica (espaciu col que se rellaciona'l ser humanu), l'antropolóxica (delles estayes con conexón del coleutivu humanu col espaciu social y cultural) y la sociocultural (ámbitu de rellaciones del coleutivu rural). Atendiendo a esti xeitu la sociedá ta desvinculándose del territoriu rural. Pa tornar al equilibriu estable na densidá d'habitantes nel país hai dos grupos, el que vien del campu y los emigraos, xunto los neorrurales, que busquen un espaciu propiu más sanu p'alendar.
Quiciabes una mayor conciencia de ser una tierra con una cultura y una futura llingua oficial, xunto a les midíes afayadices, aíden a enraigonar la población na nuesa tierra, pola mayor querencia haza la mesma.
De nós depende camudar la tendencia abegosa p'albidrar un destín meyor pa la nuesa xente. Porque yá hai 776 pueblos valeros, 1416 llocalidaes con menos de seyes habitantes y piérdense 12 asturianos per día, lo que fai más de 5000 per añu.
Y esti país va facelo, si quier, y saca fuercia con puxu de les sos señes d'identidá al empar d'otros pueblos hermanos. L'autoestima pue llograr, inclusive, la torna de los munchos universitarios n'esiliu forciáu y enfortiar la nuesa cadarma d'investigación aplicada al desendolcu del territoriu. Enfortiando l'accesu a la telecomunicación telemática que permita un teletrabayu afayadizu, los recursos educativos y sanitarios ente otros.
Pa ello precísase l'enfotu y l'encontu de tola comunidá asturiana.